چه زود می گذرد برگ های تقویممان و چه زود ثانیه ها، دقیقه ها، ساعت ها، روز ها، هفته ها، ماه ها و سال هایمان به انتها می رسند. در این ورق خوردن روزگار نشانه های روشنی است برای آن ها که اهل اندیشه اند چه حاصل اگر ما اهلیت اندیشیدن را همچون اهلیت زیستن از کف داده ایم.
کینه آمریکایی از شهید هسته ای
از همان ابتدا چون روز روشن بود که پر کردن راکتور اراک با سیمان تنها و تنها برای خفت دادن به ملتی است که دعوی سربلندی دارد و گرنه عدم استفاده از راکتور قدیمی که به این بازی ها نیاز نداشت اما همزمانی روز اجرای این حکم با شهادت احمدی روشن دوباره خاطرات شهید مهدوی و کینه توزی آمریکایی ها را برایمان زنده کرد.
آیا شیطان هم رؤیای صادقه دارد؟
ضمن
تشکر از تیم مذاکره کننده به خاطر تحمل مرارت مذاکره با شیطان اکبر، صرفا برخی
موارد که در مطالعه متن توافق به نظرم جالب تر آمدند در اینجا یادداشت می کنم:
از آخرین باری که یک نفر روضه بستن دست های یک مرد را در کوچه ای تنگ و تاریک خواند بچه ها هم قسم شده اند که دیگر روضه نخوانند. همه طاقت نداشتند روضه گوش کنند! روضه به درد شما شهری ها می خورد که قلبتان تحمل دارد! هرچند ما خودمان روضه ی باز هستیم اما بیشتر آمده ایم تا برای شما داستان تعریف کنیم. ما آمده ایم ...
- حجابتان مناسب نیست خواهرم!
- حالا دیگر همه چیز مملکت درست شده است و فقط لنگ چادر من مانده اید که نادرست است!؟
- مگر من گفتم که مأمور حکومتم و به حکم محکمه آمده ام که حجاب عزت بر فرق عفتتان بکشم که اگر چنان بود باز حق نداشتید چنین با من معامله کنید لیکن من از سوی خداوند، باری تعالی، مأمور شده ام که چون گناه آشکار شما را بر فرق سرتان دیدم حکم نکنم به ارتدادتان و حمل کنم این اثم را به اسم تواب و خود را به تجاهل بزنم چنانکه گویا کرده شما از سر تغافل بوده و این بیرقی که افراشتید علم دشمنی با خدا نیست بل از سر بی دقتی و بی حواسی چنین شده است! که اگر جز این بود و یقین داشتم که جز این است وقت خود را این مقدار بی ارزش و خوار نمی انگاشتم که با چنین فردی مجادله به سبک ابراهیم حنیف نمایم.
زمانی می گفتند معنای ولی امر مسلمین جهان چیست؟ امروز معنای آن را می فهمند که گمنام ترین شیعیان جهان از افغانستان و پاکستان، بینی شیطان را در رذیلانه ترین نقشه هایش برای حرم آل الله، به خاک می مالند و بمانید تا ببینید و نمن علی الذین الستضعفو فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین یعنی چه.
یا مقلب القلوب
این نامه خطابش به هیچ کس نیست. صحبت دانشجویانیست که امیدی به نقد و گلایه از برخی اطرافیان رئیس جمهور ندارند. آماده اند برای تخریب. اصلا آمده اند به دنیا تا خراب کنند هر بنایی را بر خرابی اعتقاداتشان بنا می شود.
... شعار های توفنده برخی در باز کردن فضای دانشگاه تن ما را به لرزه انداخت که سابقه شان به باز کردن فضای سیاسی نمی خورد و لاحقه شان ید طولایی در باز کردن فضای ضد فرهنگی داشت.
پیش نوشت: این چند خط تقدیم به خانواده های غیر ایرانی شهدای مدافع حرم شده است. تنها آن عده از رفقا بخوانند که دلشان برای بوی حرم دمشق که از تن مجاهدانش بر مرکب این نگاشته ریخته تنگ شده وگرنه سرعت نگارش متن لطفی به قلم و نوشتار نداده است.
خواننده گرامی این انشا فاقد خطا های املایی است. پس لطفا تلاش نفرمایید تا درک را درکه یا هر چیز دیگری قرائت نمایید. درکه آنجاست که دیروزِ یک روزِ زشت تاریخی، یعنی یک روز به پایان مهلت مذاکرات وین، آخرین مذاکرات رفیق ما با نامزداش به توافق ختم شد و قرار عقدی که از قبل، خانواده هایشان ریخته بودند و منوط کرده بودند به مذاکرات دو به دو، دارای اعتبار شناخته شد.
