خدمات وزارت علوم ما به وزارت دفاع آمریکا
خدمات وزارت علوم ما به وزارت دفاع آمریکا
پروژه کارشناسی ام مرتبط با آزمایشگاه MAV یا ریز بالزن ها تعریف شده بود که همین ارتباط باعث آشنایی بیش تر با مجموعه ای شد که مرا مجاب ساخت حاشیه کوتاهی بر پایان نامه ام بزنم پیرامون کاربرد بالزن ها و وضعیت پژوهشگاه های مشابه در دیگر نقاط دنیا.
هرچند در کاربرد های فراوان اجسام پرنده تردیدی نیست اما شاید کاربرد اصلی پرنده های بالزن در ابزار نظامی و به خصوص ابزار جاسوسی تعریف شوند. این ادعا در ابتدا شاید کمی دور از انصاف به نظر برسد اما با بررسی وضعیت تأمین بودجه های بزرگ ترین کار های تحقیقاتی که تاکنون در این زمینه انجام گرفته است و سازمان های پژوهش نظامی که به صورت تخصصی در این چهارچوب فعالیت می کنند و از طرفی خروجی تجاری و عملی این تحقیقات این مدعا را تقویت می کند که در حال حاضر بیش ترین نیازی که بناست از طریق پرندگان بالزن و حشرات مکانیکی ارضا گردد نیاز جاسوسی و کسب اطلاعات در شرایط خطرناک است. هرچند بنا به هدف پروژه فرصت جست و جوی گسترده و ارائه کامل مراکز تحقیقات نظامی و پروژه های عملیاتی شده محقق نبود اما اطلاعات پیش رو که حاصل جست و جوی ساده ای در گوگل بود ارائه می گردد:
پشه های جاسوس
این فناوری ظریف، یک پشه مصنوعی، مجهز به کنترل از راه دور، دوربین مخفی، میکروفون، ضبط صدا و یک آزمایشگاه کامل سیار است.
فناوری پشه جاسوس، می‌تواند صدها کیلومتر پرواز کند و با نشستن روی بدن افراد، نمونه خون آنها را با دردی به اندازه گزش نیش پشه گرفته و DNA آن را انالیز کند. سپس، اطلاعات بدست آمده را با بانک اطلاعاتی خود تطبیق دهد و در پایان عملیات، گزارش شناسایی فرد را به مرکز ارسال کند.
نکته جالب‌تر اینکه، این پشه می‌تواند یک Micro RFID را به پوست فرد مذبور تزریق کرده تا ردیابی او آسان شود. همه این کار‌ها را بدون اینکه شخص متوجه شود، انجام می‌دهد.
در واقع این فناوری جاسوسی یک هواپیمای کوچک بدون سرنشین از نوع حشره مانند پشه است که به مرحله تولید رسیده است. این پشه مصنوعی می‌تواند، راه‌های عبوری چون؛ درز‌ها، شکاف‌ها بسیار کوچک، سوراخ‌های روری چار چوب در‌ها و پنجره‌های نیمه باز را تشخیص داده و از آنها عبور کرده تا به حریم خصوصی شما وارد شود.
این فناوری به قدری ظریف و طبیعی ساخته شده است که در ابتدا و با توجه خاص نمی‌توان آنها را از پشه‌های معمولی تشخیص داد.
شما با دیدن آنها خواهید گفت؛ وای... خدای من... مگر چنین چیزی ممکن است...
دیوید هامبلینگ رییس عالی وزارت دفاع در این زمینه گفته است؛ ما این محصول را در زمینه نظامی و برای خاک دشمن استفاده خواهیم کرد. این دستگاه‌ها هر چند دارای محدودیت‌های است که در حال رفع آن هستیم، اما به دلیل دارا بودن قدرت مخابره تصویر از ارزش بالای برای ارتش امریکا برخوردار است. چرا که این فتاوری می توانند دورتر از صدها مایل در خاک دشمن به نظارت مخفیانه و ارسال گزارش مشغول باشد، بدون اینکه توجه کسی را جلب کند.
ژوئن سال 2011 نیز ارتش ایالات متحده مجبور شد به داشتن تکنولوژی بسیار ظریف و پیچیده که مانند، هواپیماهای بدون سرنشین در اشکال حشرات و پرنده‌ها هستند، اعتراف کند.
این هواپیما‌ها که بیشتر با الگو برداری از شکل پروانه، سنجاقک، پشه، مگس، بازها و... هستند در پایگاه هوایی رایت و پترسون امریکا و نیز کشور‌های چون روسیه، اسراییل، ژاپن، انگلیس و...طراحی و به مرحله اجرا در می‌آیند.
دارپا
دارپا "DARPA" مخفف "Defense Advanced Research Projects Agency" به معنای آژانس پروژه‌های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته است که به صورت مستقیم زیر نظر وزارت دفاع آمریکا و شخص وزیر، فعالیت می‌کند.
این سازمان در سال 1958 و برای مقابله با پیشرفت هوایی و فضایی اتحاد جماهیر شوروی به خصوص در سال 1957 و در خصوص پرتاب نخستین ماهواره فضایی جهان به نام اسپوتنیک- ۱ (Sputnik 1) بود که در تاریخ (۱۲ مهر ۱۳۳۶) توسط اتحاد جماهیر شوروی از پایگاه فضایی بایکونور به مدار زمین پرتاب شد، ایجاد شده است.
بنابر ادعای دارپا و معرفی این سازمان در وبسایت رسمی، دارپا به دنبال گسترش تکنولوژی در عرصه نظامی و داخلی آمریکا بوده است تا بتواند مقابل تهدیدات خاص دشمنان آمریکا در عرصه نظامی از قدرت خاصی برخودار باشد و از سوی دیگر، از گسترش تکنولوژی های پیچیده دشمنان آمریکا جلوگیری کرده و بتواند با نگاه آینده محور، تکنولوژی های متعجب کننده برای مقابله با دشمنان آمریکا تولید کند.
این سازمان همچنین به دنبال گسترش تکنولوژی در عرصه امنیت ملی آمریکا است تا شهروند آمریکایی در هیچ موقعیتی احساس خطر نکرده و بتواند دشمن را با استفاده از تکنولوژی برتر نابود کند.
با توجه به اخبار منتشر شده از وبسایت رسمی دارپا و دیگر وبسایت‌های تخصصی در زمینه تکنولوژی، فعالیت‌های دارپا تنها به مسائل نظامی ختم نشده و بسیار فراتر از تکنولوژی برتر نظامی است، به طوریکه این سازمان در زمینه علوم روانشناسی، علوم رفتاری و علوم پزشکی نیز فعالیت و پیشرفت‌هایی داشته است که بسیاری از آن ها به دلیل سری و مخفی بودن هنوز قابل درک نیست.
ساختمان دارپا در ویرجینیا آمریکا
ساختار تخصصی دارپا
این سازمان در حال حاضر از 6 اداره تخصصی مجزا تشکیل شده است،؛ تمام گزارشات و محصولات تولید شده تنها با نظارت مستقیم مدیر این سازمان انجام می‌شود.
1- اداره اجرای تطبیق (AEO)
این اداره یکی از 2 اداره جدید است که توسط مدیر جدید این سازمان، تشکیل شده است؛ این اداره وظیفه شناسایی و بومی سازی مواردی را بر عهده دارد که تا به حال در موضوعات داخلی دارپا وجود نداشته است. (موضوعاتی از قبیل پیشرفت‌ها، ایده‌ها، پیشرفت‌های تکنولوژی و ...)، این اداره همچنین وظیفه تطبیق میان پیشرفت‌ها و تولیدات ساخته شده در این سازمان را نیز بوجود می‌آورد.
2- اداره علوم دفاعی (DSO)
به صورت خیلی قدرتمند، به دنبال پیشرفت‌های امیدبخش در طیف وسیعی از علوم و مهندسی پیگیری می‌کند، این پیشرفت‌ها به صورت محوری در افزایش توانایی نظامی به کار گرفته می‌شود.
3- اداره اطلاعات جدید (I2O)
وظیفه این اداره، تحقیق در قسمت‌های مختلف ارتش آمریکا برای برتری قطعی آمریکا در تمام سطوح مختلف نظامی است.
4- اداره تکنولوژی میکروسیستم (MTO)
این اداره وظیفه یکی کردن ریزتراشه‌های الکترونیکی، الکترومغناطیسی، فوتونیک و تولید محصولاتی است که بتواند در علوم ارتباطات، برتری ارتش آمریکا را نسبت به سایرین حفظ کند.
یکی دیگر از وظایف این اداره، مقابله با حملات بیولوژیکی، شیمیایی و اطلاعاتی است، از سوی دیگر، این اداره می‌بایست میان جنگ‌ها با استفاده از نیروی نظامی و بدون نیروی نظامی ارتباط برقرار کند.
5- اداره تکنولوژی استراتژیک (STO)
تمرکز این اداره بر روی تکنولوژی‌هایی است که بتواند تأثیرات گسترده‌ای در جنگ داشته و چندین سیستم مختلف را به صورت همزمان از کار انداخته و یا درگیر کند.
6- اداره تکنولوژی تاکتیکی (TTO)
وظیفه این اداره، تحقیق بر روی سیستم‌ها و زیر سیستم‌ها است، از سوی دیگر، پیشرفت در زمینه هوانبردی، فضایی و سیستم‌های زمینینیز به این اداره محول شده است، (هواپیماهای بدون سرنشین نظیر فالکون، پرتاب کننده‌ها ماهواره‌ای و کنترل کننده‌ها جزئی از وظایف این اداره محسوب می‌شود(
یکی از موفقیت‌های چشمیگر دارپ در دوران جنگ سرد، ساخت شبکه داخلی ارتباطی برای امور نظامی میان نقاط مختلف آمریکا است، این ایده و این شبکه، با گسترش روز به روز تبدیل به شبکه جهانی اینترنت شده است که در حال حاضر انقلابی در عرصه ارتباطات به راه انداخته است.
تصویر اولین ایده شبکه آرپانت (دسامبر (1969
تصویر نقشه منطقی شبکه داخلی آرپانت (1977)
شاید دلیل پیشرفت و مشهور شدن دارپا نسبت به 2 دوره قبل، فعالیت‌ها، پیشرفت‌ها و تولیداتی بوده است که دارپا در این دوره و تا به حال انجام داده است.
ایده و طراحی هواپیماهای رادارگریز، ایده و طراحی هواپیماهای بدون سرنشین، محصولات خاص بیوتکنولوژی، محصولات جاسوسی با استفاده از فناوری‌های نانو و خیلی از پیشرفت‌هایی که در صنعت نظامی آمریکا به چشم می‌خورد، محصول این سازمان بوده است و یا توسط این سازمان مدیریت و نظارت شده است.
پروژه های در حال اجرا
حشرات سایبری جاسوس
یکی از پروژه های در حال اقدام دارپا، استفاده از حشرات برای استفاده جاسوسی از این موجودات است، در این پروژه، با استفاده از تکنولوژی نانو، ریزپردازنده‌ها و دوربین‌هایی همراه با جی پی اس، روی بدن حشرات قرار گرفته و این حشرات می‌توانند به صورت مستقیم عکس و فیلم را به مرکز کنترل ارسال‌کنند.
انرژی بکا رفته در این حشرات برای عکس و فیلمبرداری، با استفاده از تبدیل انرژی میکانیکی بال حشره به انرژی الکتریکی تأمین می‌شود.
ربات پرنده
ربات پرنده نیز یکی دیگر از محصولات جاسوسی دارپا است که می تواند با کنترل از راه دور و با سرعت قابل توجهی در مکان‌های مختلف پرواز کرده و به صورت زنده تصویر برداری کند.
از ویژگی‌های این ربات پرنده، سرعت قابل توجه، چرخش و فرود دقیق در مکان‌های تعیین شده است.
این محصول دارپا به عنوان یکی از اختراعات برتر سال 2011 بوده است، این محصول زیر نظر مستقیم رجینا دوگان مدیر فعلی دارپا ساخته شده است.
کامبت
COM-BAT
Center for Objective Microelectronics and Biomimetic Advanced Technology
یکی از مهم ترین مراکزی است که به منظور اهداف نظامی و جاسوسی با استفاده از تکنولوژی های نوین در دانشگاه میشیگان تأسیس شده است. نکته نغز ماجرا این جاست که مدیر فعلی کامبت و مدیر برخی دیگر از پروژه های دارپا پرفسور کمال سرابندی (زاده ۱۴ آبان ۱۳۳۵ در زابل) از فارغ اتحصیلان دانشگاه صنعتی شریف است!
تصویر جوانی پرفسور سرابندی در دانشگاه میشیگان
پروژه های عملیاتی
خفاش جاسوس
روبات هواپیمای جاسوسی شبیه خفاش که 15 سانتی متر طول دارد، قادر به جمع آوری اطلاعاتی از مناظر، صداها و بوها در مناطق رزمی شهری و فرستادن آنها به سربازان در کمترین زمان ممکن می باشد.
به نقل از ساینس دیلی، این ایده از طرف ارتش بوده و خود ارتش برای ساخت این روبات هزینه ای معادل با 10 میلیون دلار و برای مدت 5 سال به کالج مهندسی دانشگاه میشیگان اختصاص داده است. این هزینه به بخش COM-BAT تعلق گرفته است. همچنین این کمک هزینه می تواند برای یک دوره ی 5 ساله ی دیگر و به مبلغ 12.5 میلیون دلار دیگر تجدید شود.
پژوهشگران دانشگاه میشیگان روی میکروالکترونیک متمرکز شده اند. آنها درنظر دارند سنسورها، وسایل ارتباطی و باتری های مورد نیاز برای این روبات ریز هوائی را که خفاش نام گذاری شده، توسعه دهند. مهندسین دوربین های کوچکی برای دید استریوی خفاش و یک سری میکروفن های ریز برای دریافت انواع صداها از زوایای مختلف و همچنین ردیاب های کوچکی برای تشعشعات هسته ای وگازهای سمی در نظر گرفته اند.
برای اینکه خفاش راه خود را در شب پیدا کند از یک رادار کوچک کم توان و یک سیستم جهت یاب حساس استفاده شده است. انرژی هائی که خفاش از خورشید، باد، ارتعاش و سایر منابع دریافت می کند می تواند به شارژ دوباره ی باتری لیتیمی اش کمک کند. خفاش می تواند سیگنال ها را به سربازان مخابره کند.
COM-BAT همچنین شامل دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و دانشگاه نیومکزیکومی باشد. COM-BAT یکی از چهار مرکزی است که ارتش آنها را موظف به یک تلاش گروهی بین صنعت، دانشگاه و آزمایشگاه پژوهشی ارتش برای کار روی یک روبات هواپیمای کوچک که قادر به حس کردن و برقراری ارتباط باشد، کرده است. هرکدام از چهار مرکز، عهده دار توسعه دادن قسمتی از اجزای روبات خفاش می باشند. روبات خفاشی که یک حسگر با کنترل خودی و الهام گرفته از خصوصیات یک خفاش واقعی است.
سرابندی در این رابطه می گوید: "خفاش ها از یک حس جهت یابی قوی و با کیفیت بالابرخوردارند که حتی در تاریکی می توانند با استفاده از امواج برگشتی ازاجسام، موقعیت آنها را پیدا کنند. روبات خفاش ما هم باید این گونه باشد."
روبات می تواند برای نظارت کوتاه مدت در پشتیبانی از سربازان در حال پیشروی طراحی شود. همچنین روبات می تواند برای مأموریت های طولانی تر، درگوشه ی خیابان یا ساختمان بنشیند و گزارشی از فعالیت هائی که انجام می دهدرا بفرستد.
حرف آخر
غرض از این حاشیه پر رنگ تر از متن ذکر این نکته نیست که پروژه های تحقیقاتی بالزن یا ابتدائاً یا در نهایت اهداف نظامی دارند که این وجه ساده و بدیهی ماجراست. مقصود از این مقدمه طولانی توجه به این نکته بود که در نبود راهبرد آموزشی هدفمند، بودجه آزمایشگاه ها و کار های پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی را در مقوله بالزن ها باید وزارت علوم بپردازد تا ثمره ی آن در خارج از این مرز ها توسط وزارت دفاع سایر کشور ها برداشت شود. مقصود این متن به هیچ روی سیاسی و جانبدارانه نیز نیست یعنی حتی به فرض که کشور ما با هیچ کشور دیگر، خصومت ذاتی و عرضی نیز نداشته باشد و به فرض که بزرگ ترین تحقیقات نظامی درباره ریز بالزن ها در کشور دشمن درجه یک ما انجام نگردد، باز هزینه بدون ثمر یک وزارتخانه برای وزارتخانه ای نا متجانس در کشوری دیگر کاری بس مضحک و عجیب است! توجه به این نکته ضروری است که همان طور که ذکر آن رفت هزینه های تحقیقاتی ریز بالزن ها در همه کشور های پیشرفته توسط وزارت دفاع تأمین می شود و وزارت علوم در این معامله ذینفع است حال آن که در کشور ما وزارت دفاع کلا در این مقوله برکنار و وزارت علوم یک بنگاه ضرر ده و وزارت دفاع کشور خارجی ذینفع است.
بد تر از همه این که در نبود صنایع نظامی متقاضی این فناوری، دانشجویان فارغ التحصیل که عمر علمی خود را پیرامون رفع مشکلات نظامی سایر کشور ها گذرانده اند پس از بیرون رفتن از محیط ایزوله دانشگاه، برای اشتغال یا باید به گذشته علمی خود پشت کنند و یا به کشور خود. شگفت مردمی هستیم که هر روز از افتخار آفرینی یک هم وطن در ناسا یا کامبت یا ... ذوق مرگ می شویم و برای نابودی اسرائیل و رفع فتنه شیطان اکبر دست به دعا بر می داریم!
http://www.technovelgy.com/ct/Science-Fiction-News.asp?NewsNum=1519
http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%85%D8%A7%D9%84_%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C
http://www.iran-ieee.com/News/Detail/8068.aspx
http://www.defenseindustrydaily.com/cat/corporation/tc-saic/page/2/
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/91949/%D8%A2%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%BE%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%8A%D8%B1-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%88%D9%8A-%D8%AA%D8%A7-%D8%AA%D8%BA%D9%8A%D9%8A%D8%B1-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A-%D8%A8%D8%B4%D8%B1%D9%8A-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85
http://hamshahrionline.ir/details/179440
