شطرنج با ماشین قیامت
پیش تر تعریف این کتاب را مکرر شنیده بودم و در ابتدای تابستان هم از قول آقای جعفریان باز تکرار شیرینی مطالعه این کتاب اشتیاقم را برای خواندنش دوچندان کرد. کتاب را که در قفسه کتابخانه یکی از دوستان دیدم معطل نکردم برداشتم اش. گفت ببر ولی بیار؛ گفتم یک روزه تمامش می کنم، یک روز هم بیش تر نکشید. جذابیت داستان و هنرمندی نویسنده در توصیفات ملموس و عدم اطناب بیهوده کلام، مضاف بر سرنوشت افرادی که باید کتاب را تا آخر بخوانی که سوالاتت درباره شان پاسخ داده شود همه و همه باعث شد تا کتاب را به سرعت بخوانم و به پایان برسانم.
